Mijn anti-Plop-beleid werpt vruchten af.
In huize Vuysters heerst een nieuwe held. Pluk van de Flettepet. De meisjes zitten, sinds de komst van het jongetje met het rode kraanwagentje, stévig aan de buis gekluisterd. (Om de één of andere vage reden ligt Bel steeds in een deuk om de Stampertjes. Mogelijk vanwege (de herkenning van) het kapsel.)
De nieuwe film levert overigens wel een boel nieuwe vragen op. (Veelal ’s nachts, helaas.) “Mamma, waaróm heeft Aagje nooit een broek aan?” “Mamma, hebben wij hier ook een Krullevaar?” “Is een heen-en-weerwolf eng?” “Mag ik ook hasselbraamthee?”
Eén ding is zeker. Pluk is een blijvertje. En zolang Lizzy het houdt bij het citeren van hele lappen tekst (- Waar gaan wij naar toe? – Naar het torenkamertje. – Naar het torenkamertje? En wat gaan wij daar doen? – Daar woon ik. – Daar woon ik?) vind ik het best. Als er maar geen kakkerlakken opduiken in de keukenkastjes.
Wat mij betreft mag Pluk trouwens wel op de lijst van cultureel erfgoed. Geweldig, al die jaren zeventig elementen (een winkeltje met een échte kassa, de bloemetjesschort van Mevrouw Helderder). Wisten jullie trouwens dat Erica Terpstra, Arjen Ederveen én Erik van Muiswinkel in de film te zien zijn? En last but not least, de stem van de Zaza de Kakkerlak. Die lijkt wel héél erg op…
Inderdaad.
Het is vást geen toeval dat Zaza nou juist (in het gootsteenkastje van) het torenkamertje zit.
