Verdwijntruuk op kantoor

Ik stond op de derde verdieping. Voor mijn eigen kantoor.

Achter me gingen de liftdeuren dicht. Ongeveer nét op het moment dat Annabel de lift weer in stapte. Ik drukte snel op het knopje om de deuren te openen maar ik was te laat. De lift was alweer onderweg. Met Annabel erin.

“Mamma!” hoorde ik gillen. Wat moest ik nou doen? Besluiteloos bleef ik op het liftknopje drukken. De lift kwam terug. Opgelucht haalde ik adem, de deuren gingen open. Maar waar was Annabel?

Ik rende naar de tweede verdieping. Daar zag ik niemand. Ik hoorde weer roepen, maar ik wist niet of het boven of onder kwam. Ik rende verder omlaag. Eerste verdieping. Niemand. Begane grond niemand.

Er was maar één andere mogelijkheid. Ze was helemaal boven uitgestapt. Hijgend kwam ik aan op de vierde verdieping. Maar ook daar zag ik géén Annabel. “Ik zoek mijn dochtertje,” riep ik. “De schoonmaker is met haar naar beneden,” antwoordde iemand.

En dus holde ik weer omlaag. Precies op tijd om de liftdeuren te zien opengaan. Lachend stapte Annabel uit de lift. Hand in hand met de schoonmaker. Samen duwden ze de schoonmaakkar uit de lift.

“Daar ies jouw mammie!” zei de schoonmaker vriendelijk.

18 thoughts on “Verdwijntruuk op kantoor

  1. Jeetje, ik dacht dat je een nachtmerrie of zo aan het vertellen was.
    Daar zou ik het nou helemaal Spaans benauwd 😆 van krijgen!

    Like

  2. ik zag een keer zo’n actie maar met de treindeuren 😯 😯 😯 dit kindje dat achterbleef was helemaal in paniek en de volgende stap van deze intercity was Apeldoorn (het was in Amersfoot) DRAMA

    Like

  3. Haha, ik kan me voorstellen dat je het spaans benauwd kreeg maar het levert wel weer een mooi stukje op. Zou mij ook kunnne gebeuren, dit soort diingen zijn niet te voorkomen.

    Like

  4. O jee Gast, dat is inderdaad een Drama zeg! Wat erg, moet er niet aan denken!

    @ Rest; echt in paniek was ik niet. Ver kon ze niet zijn. Vond het zielig voor haar (ze schrok natuurlijk behoorlijk) maar het was vooral ook wel komisch dat ik elke keer door dat trappenhuis rende – op en neer – de lift achterna. 😀

    Ze vertelde het ‘s avonds thuis aan pappa als een spannend verhaal. Geen jeugdtrauma gelukkig. 😉

    Like

  5. Zo ben ik als kleuter eens in een lift in een Spaans warenhuis achtergebleven. Mijn ouders hoorden me gillend omhoog en weer naar beneden gaan. Een vriendelijke mevrouw hield me vast en liet me er op de juiste verdieping weer uit.

    Like

  6. Mag ik een gokje wagen?
    Ik denk dat zij denkt “Ies jouw mammie” dat je daarmee bedoelt dat alle schoonmakers allochtonen zijn………

    Like

  7. Wat ik raar vind, is dat Esther het blijkbaar nodig vindt om duidelijk te maken dat de schoonmaker allochtoon is en/of een accent heeft, hoewel het naar mijn mening helemaal niets aan haar stukje toevoegt en ook niets met het thema te maken heeft.

    Like

  8. beetje overdreven, Esther integreerd behoorlijk goed met allochtonen 😉
    en treindrama was ook van mij, maar ben vergeten in te loggen
    xx

    Like

  9. Ik vind het ook nogal overdreven.

    De schoonmaker had een accent, en de manier waarop hij het zinnetje uitsprak was teder en lief. Het paste bij het moment. Daarom heb ik het gequote.

    Ik schrijf wel vaker stukjes over mensen met accenten, laatst nog, hele gesprekken gequote van mijn Haagse tandarts. Daar valt toch ook niemand over?

    Like

  10. sinds wanneer is het raar om dingen te beschrijven zoals ze daadwerkelijk gingen? ik zou het juist raar vinden als je de realiteit gaat veranderen om het maar “normaal” te laten overkomen. Alsof er alleen maar blanke accentloze nederlanders zijn! Gelukkig niet. Als die persoon engels ofzo had gesproken was er vast niets mis geweest.

    Daarbij: Ik heb nog niet een keer de indruk gekregen dat Esther er rare ideeën op nahoudt, integendeel, dus een beetje krediet zou mijns inziens wel gepast zijn.

    sorry hoor, ik vind het wat overdreven, maar dat is geloof ik wel duidelijk.

    Like

Leave a comment