Goud vergaat niet

Vandaag is een bijzondere dag.

De eerste verjaardag van mijn oma, zonder mijn oma. Raar. Negentig zou ze zijn geworden want ze ‘is’ van 1919. Gek hè, 1919. Het jaar lijkt veel te ver weg om belangrijk voor me te zijn. Toch is het dat. Een belangrijke schakel in een mooie familieketting.

Vorig jaar werd ze 89.
Ik was verdrietig haar zo te zien. Zo oud en scheef in haar stoel. Nauwelijks nog aanwezig. Het was goed toen ze dit jaar overleed. De uitvaart was op een prachtige dag in juni. Ik herinner me de bloemen. De geur van de zomer en het fluwelige licht. Ik droeg een wit rokje. Dat stond zo mooi bij die dag. Het afscheid was warm.

Ik vraag mijn moeder of ze het moeilijk vindt, zo rond deze tijd. “Nee hoor,” zegt ze. “Ik heb haar gisteren nog gesproken.” Huh? Niets voor mijn moeder, contact met Gene Zijde. “Ik was de kast aan het afstoffen,” legt ze uit. “Ik tilde haar as op en zei: ‘zo ma, even je huis schoonmaken’”. Ten overvloedde legt mijn moeder uit dat oma een hekel had aan stof.

Ik moet lachen om mijn moeder. Het is goed zo, zegt ze. “Je bent een supermoeder,” zeg ik. “Jij ook.” Lizzy komt binnen en geeft me een knuffel. “Wil je oma even aan de telefoon?” vraag ik. Lizzy knikt. Als er al iets zwaars is blijven hangen dan wordt het nu weggekletst.

Het leven is een ketting. Onze schakels zijn van goud. Goud vergaat niet, oxideert niet en behoudt zijn glans. Vandaag is een mooie dag om daar even bij stil te staan. De rijp is aangevroren en glinstert in de zon. Van harte oma. Waar je ook bent.

Multitasken

Even zwemmen.

Altijd goed voor een paar hyperactive kletsen die strak staan van de Sintstress. En het leuke van het zwembad; er is zoveel te doen! Beetje creatief kind verzint 101 andere manier om pret te hebben in het zwembad. Ik geloof dat ze uiteindelijk langer in de kleedkamer hebben gespeeld dan in het water.

Naar de supermarkt

Annabel is een held op sokken.

Een échte want ze wil nooit schoenen aan. Ik zweer je, als ik er niets van zou zeggen zou ze gewoon op haar sokken naar school gaan. Regen of niet. In de klas kiest ze altijd bouwhoek want daar mag ze haar schoenen uit.

En ze is slim, die kleine klets. “Mag ik mijn schoenen uit als heel lief ik in het karretje blijf zitten?” teemt ze in de supermarkt. Op het moment dat ze het vraagt liggen haar crocs al op de grond. Zuchtend zet ik op het krattenrekje.

Al we klaar zijn met boodschappen doen til ik Annabel in de auto. Daarna laad ik de boodschappen in. “Gauw naar huis, het is zulk vies weer!” Ik breng het karretje terug, pak mijn euro en haast me terug naar de auto.

Pas thuis realiseren we ons dat we iets missen. “Waar zijn eigenlijk mijn schoenen?” vraagt Annabel als ze wil uitstappen. ‘O sh**t,” roep ik. “Dat staan nog op het krattenrek van het supermarktkarretje.” Al mopperend til ik Annabel uit de auto.

“Het geeft niet hoor mamma,” trootst de kleine klets als ze ziet dat ik geïrriteerd ben. Ze slaat haar armpjes om mijn nek als ik haar optil. “Ik loop tóch liever op sokken.” Een kusje in mijn nek. “En een ander kindje is er vast héél bij mee, denk je niet?”

Nieuw boek

Ik zal het maar eerlijk zeggen, het boek ‘stukjes tekst’ wordt niets.

Ik heb geprobeerd er een roman van te maken, ik heb er van alles mee uitgehaald maar de kwaliteit wordt er niet beter op. En aan een dood paard moet je niet blijven trekken.

Eerst was ik daar een beetje humeurig over. Tot een vriendin zei: “Vaak blijkt achteraf dat een mislukking leidt tot iets heel goeds.” Ik dacht onmiddellijk aan mijn vorige relatie (en hoe ik daarna Paul ontmoette) en besloot dat mijn vriendin gelijk had. Tijdens het schrijven van ‘stukjes tekst’ was er een idee onstaan voor een spannend verhaal. Een thriller. Dat idee heb ik inmiddels uitgewerkt en verrek, het begint ergens op te lijken. Sterker nog, ik word steeds meer één met het verhaal.

De setting en de titel houd ik uiteraard nog even geheim. Eerst verder schrijven, dan verder praten. Maar dat het spannend gaat worden staat als een paal boven water. Ik zal jullie eerlijk zeggen, vannacht kon ik er gewoon niet van slapen. Van mijn eigen verhaal!

Ik meld me weer aan!

Dinsdag is altijd een drukke dag.

Dat begint ’s ochtends al. Ik breng de kinderen naar school en zet koffie voor mijn ouders. Meestal komen zij eerst, op de hielen gezeten door mijn broer en zijn dochtertje. Mijn moeder begint dan altijd met het uitpakken van haar ‘mand’ want zij kookt die avond voor acht man!

Mijn broer installeert zijn dochtertje. Tegen de tijd dat broer en ik naar kantoor gaan, heeft mijn vader boven het campingbedje klaargezet. Voor het slaapje van de kleine. ’s Middags haalt mijn moeder mijn kletsen uit school en eet ze met het hele spul een broodje. ’s Avonds eet de hele familie spaghetti.

’s Avonds na het eten ruimt mijn vader boven op. Mijn moeder en ik doen de vaat en mijn broer doet meestal niets. Paul zorgt over het algemeen dat hij later thuiskomt op dinsdag. Verstandig. Na het eten gaan mijn ouders weg en blijven broer en dochtertje nog even hangen om de files te omzeilen.

De dinsdagen zijn druk en gezellig. Druk als iedereen tegelijk in de (niet al te grote) keuken staat, gezellig als ik besef wat een fijne familie ik heb. Maar er zijn ook nadelen. ’s Ochtends moet ik mijn huis opruimen (wil natuurlijk geen moederfiguur eh modderfiguur slaan), regelmatig ben ik spullen kwijt en af en toe zijn er gewoon teveel mensen.

“Het lijkt hier wel een hotel,” mopperde ik gisteren toen ik mijn moeder op de wc, mijn broer in de keuken en mijn vader in de slaapkamer (in gevecht met campingbedje) aantrof. “Dat is toch niet normaal?! Wiens huis is dit nou?!” Toen ik weer naar beneden liep, hoorde ik mijn vader op de achtergrond heel zachtjes iets zeggen.

“Paybacktime.”

Ik meld me af!

Middag!

Of het nou aan Vrouwonline ligt, aan mijn computer of gewoon aan de regen, ik weet het niet. Feit is dat ik momenteel erg moelijk bij de blogs kan komen. (Hadden jullie vast al gemerkt.)

Daarom heb ik besloten Vrouwonline in alle rust de overstap naar de nieuwe site te laten maken. Geen blogs meer op de oude site en (nog) geen blogs op de nieuwe. Ik ga het niet nodeloos ingewikkeld makend door dubbel te bloggen.

Zodra VOL II live is, ben ik erbij. Jullie zijn dan van harte uitgenodigd voor de housewarming. Via hyves en Twitter zal ik laten weten wanneer het zo ver is (jullie kunnen ook gewoon af en toe even komen kijken of er al licht brandt natuurlijk).

Tot in ons nieuwe huis, tot blogs!

Kerstinkopen

Ik loop door de stad.

Lizzy huppelt naast me. De lucht is blauw en wij zijn blij. Overal hangt feestversiering. Op het plein staat een poffertjeskraam. “Vanavond mijn schoen zetten!” tinkelt Lizzy. Ze maakt een radslag waarbij ze bijna de H&M-tas uit mijn handen trapt.

Lizzy is rondom gelukkig. Ga met een kind naar de Hennes, koop een paar ballerina’s van zeven euro en een glitterjurk voor Kerst en je kan niet meer stuk. Nadat we koffie hebben gedronken (uiteraard met wat lekkers bij) kijken we nog even bij Bandolera.

Ik bewonder mezelf in de spiegel. De zwarte jurk die ik heb uitgekozen zit als gegoten. Hij maakt slank en valt precies goed. “Hoe kan het ook anders,” denk ik. “Op een dag als vandaag.” Ik kijk naar Lizzy die stralend op een krukje zit. Mijn lieverd!

Naast de paskamer hangt een soort wollen stola. Het heeft wel wat weg van een schaapje; heel zacht en gezellig. “Staat u gewéldig,” kweelt de verkoopster. Precies goed voor Kerst! “Ga je dat kopen?” vraagt Lizzy verschrikt. Verbaasd kijk ik om. “Vind je het niet mooi dan?”

Lizzy schuift op haar kruk heen-en-weer. “Ik vind het wel mooi,” zegt ze aarzelend. “Maar je lijkt zo precies op Cruella De Ville.”

Jippiejajee

Jippiejajee
Wat maakt ieder mens nou vrolijk? Nou, een online of live bezoekje aan Jippiejajee. Hier kun je terecht voor de meest originele retro creaties die super veel FUN uitstralen. Bovendien geven ze op Flavourites Live een leuk rugzakje weg als je voor €15,- shopt. Mooi meegenomen, letterlijk en figuurlijk!

TIP: Nikabella
OMG! Nikabella is dé kidsshop voor de fijnste basics met een trendy look. Wat het helemaal mooi maakt is dat alle mama’s de kleding op Flavourites Live kunnen aanraken en echt zien! Wat een uitkomst toch? Dus vul je portemonnee ladies, want die wordt inslagen geblazen! De echte fans schrijven zich nu in op Nikabella voor de nieuwsbrief en kunnen een kortingsbon winnen die zij verloten op Flavourites Live.

Samen spelen en sporten? Kinderspel!

Klinkt als een goede ontwikkeling of niet?

Schijn bedriegt, want niet alleen missen je kinderen zo beweging, ook hebben zij minder sociaal contact met vriendjes en vriendinnetjes. Tijd dus om met je kinderen de straat op te gaan en ze kennis te laten maken met de leukste spelletjes van eigen bodem. En dat is niet alleen goed voor jullie gezondheid, maar ook voor de portemonnee!

1. Touwtjespringen
In spin, de bocht gaat in. Uit spuit, de bocht gaat uit! Vroeger heb jij vast en zeker met je vriendinnetjes touwtje gesprongen. Kinderen zijn er dol op, waardoor het de ideale manier is voor jou en je kind om in vorm te blijven. Het is goed voor de coördinatie, uithoudingsvermogen, timing en snelheid.
En niet te vergeten: je verbrandt er ontzettend veel calorieën mee!

2. Hoelahoepen
Waar heb je een dure spelcomputer voor nodig als je ook de hoepel hebt? In de jaren zestig was het een grote rage en nu is hij weer helemaal terug van weggeweest. De hoepel is nu zelfs onderdeel van de nieuwste fitness workouts. Niet zo gek, want je krijgt er een smalle taille en stevige billen van. Daarnaast werkt hoelahoepen ook heel verslavend. Je wilt steeds langer die hoepel omhoog houden. Een goede manier dus om je kind het gevoel van competitie bij te brengen.

3. Elastiek springen
Twee vriendjes of vriendinnetjes en een felgekleurd elastiek met regenboog motief is alles wat je nodig hebt voor dit spelletje. Al doen twee stoelen ook niet onder voor twee meisjesbenen. En dan is het oefenen geblazen, want gemakkelijk is het zeker niet. Wel erg verslavend, omdat je steeds een stapje verder wilt komen in het spel. Tijdens het zingen van een liedje moeten jullie allerlei lastige capriolen uithalen zonder te vallen… Reken maar dat je na twee liedjes naar adem aan het happen bent.

4. Balsporten
Van voetbal tot aan volleybal, er valt genoeg te kiezen op het gebied van teamsporten. Het leuke van een balsport is dat je niet alleen aan het bewegen bent, maar je kind ook meteen leert om samen te werken en elkaar te helpen. Een slimme manier dus om je kind wat sociale vaardigheden bij te brengen, terwijl jij werkt aan je been,- en armspieren.

5. Jeu de Boules
Op menig camping mag het niet ontbreken. De sport met de ballen. Het is een activiteit voor alle leeftijden, dus ook opa en oma kunnen meedoen. Doel van het spel? Je eigen ballen zo dicht mogelijk in de buurt van het kleine balletje gooien. En dat is makkelijker gezegd, dan gedaan…

6. Badmintonnen
Je kunt het doen op het strand, de camping of gewoon in je achtertuin. Voor badminton heb je maar weinig materiaal of ruimte nodig. Naast dat het heel gezellig is om als gezin te doen, is het ook goed voor de coördinatie. Tel daarbij op het heen en weer rennen om de shuttle te pakken te krijgen (of op te rapen van de grond) en je hebt een goede work-out te pakken!

7. Trampoline
Wie houdt er nou niet van trampoline springen? Je kinderen kunnen zich helemaal uitleven, want op dit strak gespannen stuk stof kunnen ze de meest vreemde kunstjes uithalen. Breekt bij het zien van die hoge sprongen en salto’s spontaan bij jou het angstzweet uit? De angsthazen onder ons kunnen ook gewoon op en neer springen op de salto. Met vijf minuten springen verbrand je net zoveel calorieën als een kwartier lang joggen! Afvallen wordt zo letterlijk “kinderspel”.

8. Hinkelen
Je hoeft geen kunstenaar te zijn om dit spel te spelen. Het enige wat jij en je kind hoeven te doen is met stoepkrijt een aantal vakken op straat kliederen. Daarna terug naar vakje nummer 1, been intrekken en je bent klaar voor de start. Hinkel je een weg naar nummer 10. Zo ben je een overwinning én een spieroefening rijker.

Een hert heeft vecht-staartjes op zijn hoofd!

Kinderen doen de meest waanzinnige uitspraken.

Niet alleen zijn ze behoorlijk goed in het bedenken van alternatieve omschrijvingen (getuige de vecht-staartjes waar het nichtje van een vriendin mee kwam), ze zijn ook meesters in het verhaspelen van uitdrukkingen. “Je struikelt je nek erover” of “Straks val je het kommetje uit je arm,” aldus Annabel nog niet zo lang geleden.

Daarnaast zijn kinderen goed in ‘doordenkers’. Voor een kind is het immers niet meer dan logisch om ’s avonds te vragen ‘of het donker aan mag’. Of om te zeggen: ‘die kleur lust ik niet’ wanneer je geen trek in mais hebt. Volwassenen denken veel te veel in kaders. Kinderen hebben daar geen last van. Niet gehinderd door vooroordelen stellen ze de meest fantastische vragen. “Wat heeft die koffie verkeerd gedaan dan?”

En het is voor een kind best lastig een woord ‘goed’ te gebruiken. Annabel vindt een mandarijn met pitten ‘pittig’ en Lizzy zei ooit dat er iets ‘hartigs’ in haar rug prikte toen ze haar rugzak omdeed. De voorbeelden zijn even talrijk als vermakelijk en het is dan ook niet voor niets dat ik vandaag een oproep plaats voor een speciale tutti frutti; een kinder bloemlezing. Van eigen kinderen, buurtkinderen, neefjes en nichtjes, alles mag.

Ik zou dus zeggen; leef je uit!