Juni 2004
“Wat schattig,” zei mijn broer. Hij wees naar de verse foto op mijn bureau.
De foto was genomen op het strand. Blauwe zee, okerkleurige kustlijn en, liggend in het zand, de éénjarige Lizzy. Druk bezig met het graven van een diepe kuil.
Omdat het gat al best diep was, lag de kleine meid op haar buik met één arm in het zand. Het bruin van haar mollige lijfje paste op de één of andere manier precies bij de kleur van het zand. Alsof ze een schaduw van zichzelf was, zo lag ze daar. Uitgestrekt in het zand.
“Het is een beetje een klets, zoals ze daar ligt,” zei mijn broer. “Een klets?” Mijn broer knikte. “Een klets, ja. Een klodder donker zand. Een plens van ’t één of ’t ander. Een plets. Kijk dan hoe ze erbij ligt. Alsof ze is uitgestort.” Ik bestudeerde de foto aandachtig. Mijn dochter lag op het strand als een klets, zei mijn broer. En verdomd, hij had gelijk.
Vanaf dat moment werd Lizzy, die vaak bloot rondkroop, “de klets”. En toen Annabel werd geboren kwam er een klets bij. De grote Klets en de kleine Klets. Ik vond het wel leuk. En het hielp me het woord ‘kids’ (wat ik echt vreselijk vind) omzeilen. Bovendien bleken de meiden behoorlijk van de tongriem gesneden wat de bijnaam alleen maar toepasselijker maakte.
En zo kom ik dus aan twee Kletsende Kletsen.
Dankzij mijn broer.
En een foto.
evuijsters 
De foto plaats ik er niet bij, ik plaats geen foto’s van strandkindjes want je weet maar nooit. *:)
LikeLike
Groot gelijk, van die foto.
En leuk te weten waar klets echt vandaan komt!!
LikeLike
Goh, ik had al meerdere theorieën over de herkomst van “Kletsen”, maar deze had ik zelf echt nooit kunnen bedenken! Geinig verhaal.
LikeLike
Ikzelf ben trouwens ooit écht van de tongriem gesneden. Mijn ouders maken daar nog grapjes over: “Als we dat geweten hadden….” 😉
Muts, wat dacht jij dan?
LikeLike
Echt grappig om te lezen. Ik dacht dat jouw meiden de naam klets te danken hadden aan hun onuitputtelijke woordenschat.
Ik vind het zo’n grappig benaming voor je meisjes.
Echt super.
Ook erg leuk deze updeetweek!!!!
Ik ben benieuwd wat er nog meer volgt.
Groetjes,
Tessa.
LikeLike
Oh wat leuk, nu weet ik eindelijk waar het vandaan komt. Echt heel grappig. Ik dacht ook dat het iets met veel praten te maken had, maar dus niet.
Leuk, bedankt voor dit stukje.
%-P
LikeLike
🙂
LikeLike
Hé grote Klets, hele aparte broer heb jij !
echt leuk verhaal
LikeLike
Hé leuke vinding inderdaad, dacht ook dat het om het praten ging, en omdat van die kids, want daar hebben we het al eens over gehad en zijn we het allebei roerend over eens! 😉
LikeLike
Leuk om het verhaal achter de kletsen eens te lezen. Overigens, ik gebruik het ook wel eens voor bijvoorbeeld de kinderen van een vriendin. Die vroeg verwonderd hoe ik nou weer aan het woord ‘kletsen’ kwam, tot ik me bedacht dat ik het gewoon zomaar van jou had overgenomen 🙂
En ja, het woord ‘kids’ is echt … +o( ben ik he-le-maal met je eens (‘even sjoppen met de kids’) blegh!!!
LikeLike
Wat een leuk verhaal! En grappig om te lezen dat je ècht van de tongriem gesneden bent. Ik ook, en ook mijn ouders maken nog steeds grappen in de trant van “daar hadden we nooit aan moeten beginnen…”
LikeLike
Leuk om te weten. Ik vroeg het me ook al vaak af!
En wat je updates betreft: je was me voor. Ik heb al heel lang het begin van een blogje ‘op de plank liggen’ getiteld ‘Hoe is het eigenlijk met…?’ en wilde dus ook zoiets doen, omdat je je inderdaad kunt voorstellen dat mensen soms willen weten hoe het nu daar of daar mee is…
LikeLike
haha wat een leuk verhaal! ik had van alles bedacht maar dit nog niet.
Leuk eindelijk te weten waarom ze zo heten 🙂
LikeLike
Fijn dat er dus ook vrouwen zijn die een hekel hebben
aan het woord kids, ik gebruik het NOOIT!!
En leuk om te weten waar klets vandaan komt, heb ik
me regelmatig afgevraagd, maar dacht dat het van kletskousen kwam.. 😀
LikeLike
Nog even: vond ‘de kletsen’ altijd een beetje een raar woord dat ik altijd associeer met ‘dijen kletsen’, kletsmajoor en kletskoek, maar nu is dat hopelijk niet meer zo.
Kids gebruik ik ook nooit. Kinderen ook zelden trouwens, daar ben ik nog niet aan gewend op de een of andere manier.
LikeLike