Aantal aandelen verkocht: 2002 van 2000, zijnde 100% van het geheel.
Stemming: euforisch
Quote van de dag: op naar de uitgever
Klik hier voor een link naar mijn introductiestukje op Vrouwonline.
Klik hier voor mijn boek TenPages.
Klik hier voor het interview op TenPages.
“Mamma, waarom loop je toch steeds naar de computer?”
“Mamma moet even kijken of er nog aandelen verkocht zijn.”
“Wat zijn ‘aandelen’?”
“Dat zijn, eh, laat maar schat. Zullen we een potje kwartetten?”
Op het moment dat ik die ochtend mijn huis had verlaten stond de teller nog op 1612, zijnde eenentachtig procent van het geheel. Het was eenentwintig juni, de langste dag van het jaar, de zonnewende, en ik schreef op mijn blog een wedstrijd uit: raad wanneer het tweeduizendste aandeel wordt verkocht en win een gesigneerd exemplaar van mijn boek “Je kan er maar beter om lachen”.
De teller op TenPages bleef maar oplopen en al snel werd duidelijk dat de golf van mijn voorspellingswedstrijd zichzelf wel eens kon gaan overspoelen. De uiterste raaddatum was immers die nacht om 00.00 uur, maar wie weet waren de aandelen voor die tijd al uitverkocht. Hanneke van “Aan de zijlijn” riep op Twitter al eerder dat het boek er sneller zou zijn dan ik dacht. Háár laatste driehonderd aandelen waren binnen anderhalf uur uitverkocht!
Om half vier ging ik even boodschappen doen en toen ik terugkwam stond de teller tot mijn eigen verbazing ineens op 1800. (Dit was voornamelijk te danken aan een lezeres die het op haar heupen had gekregen en zomaar vijftig aandelen gekocht had!) Ik probeerde de Kletsen uit te leggen waarom mamma zo opgewonden was maar ze waren niet bepaald ontvankelijk voor mijn enthousiaste verhalen.
“Word jij dan beroemd?” vroeg Lizzy.
“Welnee,” zei ik. “Hooguit een beetje bekend, als mijn boek in de winkel ligt.”
“Kom je op TV?” vroeg Annabel hoopvol.
“Voorlopig nog niet.”
“De vader van B. is copiloot,” zei Lizzy. “Dat is pas vet cool.”
“Ik ga buitenspelen,” zei Annabel.
We aten bloemkool met worstjes. Heel verantwoord. Paul was zeilen en na het eten keken we een stukje van Harry Potter.
“Is dat allemaal echt gebeurd?” vroeg Lizzy.
“Nee,” zei ik. “In die film spelen ze het boek na. En dat boek is verzonnen.”
“O ja,” zei Lizzy. “Harry Potter is ook een boek. Waar gaat jouw boek eigenlijk over? Komen er ook tovenaars en heksen in voor?”
“In mijn boek komen twee kleine heksjes voor. Eentje van zes en eentje van acht.”
Om acht uur lagen de kinderen op bed. Lizzy had moeite om in slaat te komen en dus ging ik, met kopje thee en minilaptop, boven op het grote bed zitten. Om de vijf minuten surfte ik naar de site van TenPages. Nog honderd te gaan en het kon nog alle kanten op. Iemand kocht één aandeel (onder de naam ‘Vegakip’, woehaa!), een ander kocht er tien. Er hoefde zich maar één investeerder te melden die ze ‘opkocht’ en ik was er.
Ik vond het ongelooflijk spannend.
“Hoe voel je je nu?” Twitterde iemand.
“Na drie valium en twee Whiskey best aardig,” antwoordde ik.
Lizzy sliep om kwart over negen en ik stuurde een sms’je naar de buurvrouw dat ik vast aan de drank ging. Ik had nog geen slok genomen of ze stond voor de deur.
1911, 1913, 1923, 1940.
Op 1941 bleef de teller hangen en na een tijdje vertelde buurvrouw dat hun boom (net zo’n joekel als wij hadden) vandaag weggezaagd was.
“Moet je zien hoe licht jullie tuin nu is!” riep ze. We gingen de tuin in om te kijken.
Het was lekker weer en we stonden even te kletsen. Het was inderdaad lichter in onze tuin en we vroegen ons af of er nu ook meer zon in onze tuinen zou komen. Moest hij wel eerst gaan schijnen, die zon, zeiden we.
Op dat moment ging de telefoon.
“Gefeliciteerd!” riep wandelvriendin B.
“Ho ho,” zei ik, “we zijn er nog niet!”
“Wel!” riep B. “Je ben er al overheen!”
“Echt?” Snel liep ik naar de computer en drukte op refresh. Ja hoor, 2002. Suf zeg, zat ik de hele avond achter de laptop, miste ik ‘het moment’ omdat ik met de buurvrouw in de tuin over bomen stond te bomen. Echt wat voor mij.
“Zeg, waar zit jij eigenlijk,” vroeg ik B. Op de achtergrond klonk allerhande geroezemoes.
“Op school. Vergadering van de OV. Maar we zitten al de hele avond je site te checken. Iemand wilde net aandelen kopen maar het kon al niet meer. Te laat.”
Op TenPages zag ik dat één van de investeerders aldaar de resterende aandelen had opgekocht. “Ik heb je even uitverkocht,” was het bericht dat hij voor me achterliet.
Daarna gebeurde er van alles door elkaar. Omdat we geen champagne hadden riep de buurvrouw heel hard ‘plop’ en schonk witte wijn bij. Paul kwam thuis, dacht dat we op de omgezaagde boom dronken, en begreep helemaal niet waar we het over hadden. Ik ontving, naast heel veel felicitaties, ook een boel brulmail en brultweets van mensen die verontwaardigd waren dat het zo snel gegaan was en dat ze nu geen aandelen meer konden kopen.
“Jeetje,” zei Paul, “binnen drie weken uitverkocht. Dat moet een record zijn!”
“Volgens mij niet, maar het aantal aandeelhouders heeft alle records gebroken!”
En ja, zo kom ik dus weer bij jullie uit! “Je kan er maar beter om lachen” heeft een recordaantal aandeelhouders, het boek wordt breed gedragen en is dus blijkbaar erg welkom!
Dat niet iedereen even enthousiast is over TenPages, en over het feit dat de ‘eindklant’ hier beslist, heb ik inmiddels wel begrepen. Maar wat is er dan mis mee, vraag je je af.
Het gaat ten koste van de kwaliteit?
De boekenmarkt heeft eerder minder dan meer boeken nodig?
De lezer is niet geschikt als literair agent?
Wat een onzin. Wij zullen bewijzen dat een boek dat tot stand komt door social media, crowdfunding en hypen prima van de grond kan komen. Want nu we zover zijn gekomen gaan we er een bestseller van maken ook. (Zeg het maar als ik doorsla hoor, ik luister nu toch niet.)
Weet je wat het is met dat soort reacties, je kan er maar beter om lachen.
En daar wilde ik het voor vandaag bij laten.

… mailde Peetje van Peetje’s blog
O ja, en we hebben natuurlijk een winnaar! Ik heb alle posts (173!) van gisteren bekeken en volgens mij zat Sanneke er, met haar dinsdag om 22.22 het meest dichtbij. Zij zat er slechts negen minuten naast en was daarmee de meest accurate voorspel-ster!
NB Over de boekenlegger binnenkort meer!