Van harte met mezelf en ik ben er uit.
Het was een lastige keuze maar de winnaars zijn bekend. Ik heb genoten van de foto’s (opvallend veel auto’s met pech) en de bijzondere verhalen. Van een dame die door een leeuw op haar kop gepiest werd tot iemand die moest uitleggen dat een stier geen uiers had en dat haar zoon nu de piemel van de (bronzen) stier stond te melken. Ik zal binnenkort nog een compilatie van de foto’s plaatsen en wellicht dat er nog een leuk verhaal volgt.
En dan is het nu tijd voor: de winnaars!
De eerste prijs – een feestelijk verpakte boekenbon – is gewonnen door Margot die me het volgende verhaal stuurde:
Het was een geweldig feestje geweest.
Gezellige mensen, vrienden, buren, familie. Barbecue aan, rozerode cocktails op het buffet. De prikkabel met gekleurde bollen verlichtte de tuin in de juiste tinten. Bruinverbrande koppen, gekleurde jurken, sterke vakantieverhalen (Joh, zaten we helemaal in bladiebladiebla, WIE komen we daar tegen…? Je raadt het nooit..”), kabbelende vakantieverhalen (“Zag jij ook al die E-readers aan het zwembad? Is toch niks, kan je toch niet scannen wie wat leest. Hoogst irritant…” ) en zomers muziekje op de achtergrond.
Dansen, drinken, kletsen, eten, twitteren, shaken werd het credo van de avond. Het tempo van dit alles lag in het begin hoog zodat na een paar uur het feestje flink explodeerde met als hoogtepunt dat alle feestgangers meebralden op Gustavo Lima met de mama appelsapsong “gata me liga, ‘k stap in m’n Lada…. Ondertussen werd er watermeloen uitgedeeld die net van te voren geïnjecteerd was met Vodka. Een nog hoger lalalalalaala gehalte volgde.
Zo’n feestje dus.
Rond drieën gingen de meesten naar huis. Er bleven nog wat echte feestgangers achter, maar het tempo van praten, drinken, dansen enzovoorts lag op tempo dubbele tong/sloom.
Plots een ijskoude kreet. Help, hèèèlp!!! Huh? Vertraagd keken de laatste feestgangers wazig om zich heen. Waar kwam dat kabaal vandaan?
Nogmaals de gil.
“Eeeeeeee, help me eens!!!! Ik zit vast!!!”
“Huh? “
“Wa zegt ze?“
“Wie?”
“Tanja.”
“Hoor jij Tanja?”
“Ja, ergens vaag hoor ik Tanja.”
“Mooi woord man, vaag.”
“Zoekt ze een kwast?”
“EEEEEEEEhhhhhhhhhhh, jongens ik zit va-hast. In de plee. Ik kom er niet meer uit. De deur zit op slot.”
“Eh, ja, eh, nogal wiedes.”
“Ik krijg hem niet meer van het slo-hot.”
“Wa zegt ze?”
“Ze heeft last van haar mot.”
“Haar mot?”
“Hi, hi”
“JONGENS, ik vind het echt niet meer leuk! Doe die deur eens open!!”
“Tan, je moet het slot de andere kant opdraaien.”
“Nee, kan niet.”
“Jawel, de andere kant opdraaien”. (dit vijftig keer herhaald).
De gastheer vond ondertussen in het garagehok een koevoet. Die werd met de verkeerde kant op de deur gezet, zodat de poging om de deur te ontwrichten volledig mislukte. Er werd een slijptol gevonden die vervaarlijk rondslingerde maar wonder boven wonder op het deurslot gezet kon worden. Ondertussen stond de rest er schaapachtig bij te lachen terwijl ze met hun mobieltjes de hele toestand filmden. Real-life soap op facebook.
De slijptol kon geen opening maken. Tot zover de reddingspoging. Wat nu?
“Dan gaan we de brandweer maar bellen”, zei de gastvrouw.
“Tan, we gaan de brandweer bellen”, gilde iemand.
Er klonk zacht gesnik vanuit de wc.
Om vier uur ’s nachts verlichtte blauwe zwaailichten de straat en acht zware stoere mannen stapten uit de rode brandweerwagen en belden aan op nummer 10.
“Ga maar even aan de kant, mevrouwtje, wij komen u redden.” Nog steeds zacht gesnik. “Je kan er maar beter om lachen, mevrouwtje, wij hebben wel eens voor hetere vuren gestaan..” bulderden ze.
Flink wat schouderstoten later (het viel nog niet mee) werd de deur ontzet en Tanja bevrijd. Dit alles werd natuurlijk onder flink gelach gefilmd. Om 05.00 uur diezelfde nacht was het filmpje al een hit op youtube… bad news travels fast.
Ps. De brandweermannen konden er op zich wel om lachen, ondanks uitrukken op dat late tijdstip. Bakkie koffie en wat kipnuggets later vertrokken ze lachend terug naar de kazerne….weer een sterk heldenverhaal erbij voor deze kanjers.
De tweede prijs – een JKMBOL feestpakket – gaat naar Sonja met deze mooie foto (en bijpassende onderschrift)
Deze (Oostenrijkse) vrouw kon de 2 uur durende stilstaande vakantiefile niet meer trotseren, ze moest…en wel NU. Niemand zag haar, dacht ze vast…. Ach…je kan er maar beter om lachen….
En de derde prijs – een verrassingsenvelop – gaat naar Kim die hopelijk inmiddels weer kan zitten.
Als je nou toch per ongeluk heel erg door de zon verbrand bent, dan kan je heerlijke, door de warme landennatuur gegeven, aloe vera-creme maken.
Dan moet je niet z’n giftige cactusbroer in de blender hebben gegooid…
En die op je kont hebben gesmeerd.
Vakantiegroeten vanuit buiklig,
Kim
Hoop dat jullie van de wedstrijd hebben genoten en vanuit een huis zonder slingers wens ik jullie een fijn weekend. Ga einde van de dag richting Schoorl om mijn verjaardag verder te vieren. Later!
