Ode aan Peetje

Ik wist vandaag echt, echt, écht niet waarover ik wilde schrijven.

Dat wil zeggen, ik wist het niet tótdat de post kwam. De post bracht mij namelijk een grote bruine envelop. En dat was geen gewone envelop, nee, dat was een envelop met daarin de enige echte Peetje-Jaarkalender! Een fleurige kalender vol met Peetjes in alle soort en maten. En krijg ik zomaar toegestuurd van mijn blogbuuv Peetje!

Samen met Lizzy bekeek ik – onder het genot van een kopje thee – het kleurige kunstwerk. Welk Peetje vonden we het leukste? Die met het gekleurde schaap (maart), of toch die waar Peetje op de maan slaapt (december). Lizzy koos uiteindelijk voor het Peetje dat klavertjes vier plukt, ik bleef steken bij het gekleurde schaap.

De kalender hangt nu aan de muur, ook al is het nieuwe jaar nog niet begonnen. Vooruit kijken is goed. Regeren is vooruitzien, zo luidt het spreekwoord. Een wijde blik op de toekomst gericht. Gelukkig heb ik een Peetjeskalender om me daaraan te herinneren. En straks, als het nieuwe jaar begonnen is en ik weer eens een keertje echt, echt écht niet weet waarover ik moet schrijven, dan hoef ik alleen maar naar mijn de vrolijke Peetjes op mijn kalander te kijken. En dan krijg ik vást weer inspiratie.