sNEEuw

Wat lees ik nu?

Gaat het vrijdag sneeuwen? Sneeuw? Zoals in: wit glad spul waardoor je zo vreselijk op je bek gaat? Die koude, nattige derrie die altijd door je schoenzolen heen kruipt? Ik weet nog dat we vorig jaar een sneeuwschuiver kochten. Binnen een dag brak het ding doormidden. Net de NS. Direct out of order.

Dat kan niet hoor, sneeuw, ik ben ‘de hel van 2010’ nog niet te boven! Weten jullie ’t nog, al die sneeuw? Eerst was het allemaal nog wel leuk. Op de slee naar school, sneeuwpoppen maken, hartstikke idyllisch. Maar nadat ik een keer vreselijk hard onderuit gegaan was (op een slapstickachtige manier; benen in de lucht, vertraging in de val, poef op mijn kont) vond er geen euh reet meer aan.

Sneeuwjacht, poedersneeuw, sneeuwwolken. Ik heb in 2010 meer sneeuwwoorden geleerd dan een Eskimo in heel zijn leven. Bah. Ik was (en ben) er helemaal klaar mee. Volgens mij sneeuwde het ook nog eens veel te lang door. Tot juni ongeveer. Daarna een mooie maand en daarna niets meer.

Begon nou net een beetje van de koude en de zon te genieten, dacht dat het allemaal wel goed zou komen. Dat ik lekker fris en stabiel de winter in zou gaan, genieten van de mooie kleuren en de fraai gevormde boomtakken, komen ze met SNEEUW aan.

Ik zeg sNEEuw vandaag en start een petitie.
Wie ondertekent?