Lentekriebels III

Na een periode vol impertinente vragen en confronterende opmerkingen (‘mam, wat is arale seks?) is het nu pay-back time!

Passie- en piemelfeiten

Het boek Het beest in ons van Dagmar van der Neut – ik lees het voor mijn rubriek ‘In bed met een auteur’ – staat boordevol passie- en piemelfeiten. Dus wanneer Annabel vraagt waar mijn boek over gaat, grijp ik mijn kans. “Het gaat over seks”, zeg ik expres hard. “Over hoe dieren het met elkaar doen en over bijzondere piemels. Wist jij dat er piemels zijn die kunnen ruiken?”

Bezorgde tiener

Liz kijkt bezorgd op van het artikel in Meiden. Haar moeder gaat het nu toch niet over seks hebben?!  Oké, ze hebben het allemaal uitgebreid besproken tijdens de lessen lentekriebels (klik voor de blogs I en II) maar dat was met de juf, in de klas. En met vriendinnen. En ja, het was lollig om tijdens het avondeten over porno en piepshow te beginnen, maar dat wil niet zeggen dat mámma er opeens zomaar over moet gaan praten. Gatver!

Ook Annabel lijkt verontrust. “Mag ik een appel?” vraagt ze, duidelijk van plan om direct van onderwerp te veranderen. “Met kaneel?”

Onverstoorbaar

“Weet je”, ga ik onverstoorbaar verder, “het mannetje van de bedwants heeft zo’n scherpe piemel, dat hij zomaar door het vrouwtje kan heen prikken en zijn sperma direct in haar bloedbaan injecteert.”

De meiden kijken nu ronduit ongelukkig. Maar ik ben nog niet klaar met ze. “Seks is heel natuurlijk, want we willen ons voortplanten. Seks was er eerst, liefde kwam later”, ga ik verder. “sommige dieren paren de hele dag door. En weten jullie dat wij mensen qua relaties veel meer op pinguïns lijken dan op apen? Nou, zou je niet zeggen he?”

Overshare

Liz is inmiddels de kamer uitgevlucht. Ze heeft aangekondigd dat ze ‘boven’ loombandjes gaat knopen. Annabel staart een beetje glazig voor zich uit, duidelijk onder de indruk.

Zo. Denk ik tevreden. Dat hebben we ook weer gehad. Met hun lentekriebels. En hun coole gedoe. Dat zal ze leren. Die zullen nu wel drie keer nadenken voordat ze weer over iets a la lentekriebels beginnen. Tevreden ga ik theezetten.

Ehhhhhh?

Als ik weer binnenkomt zit Annabel nog steeds voor zich uit te staren. Op haar voorhoofd tekent zich een denkrimpel af. “Mamma”, zegt ze tenslotte. “Jij zei dat we meer op pinguïns lijken dan op apen, toch?” “Ja….” Zeg ik voorzichtig. “Nou”, zegt Annabel. “dat moet je dan wel even uitleggen. Want ík vind dat jij wel op een aap lijkt. Méér dan op een pinguïn.”

En op www.esthervuijsters.nl is het weer… Pink Saturday! Dit keer met een cadeautje waar niemand op zit te wachten.

Piemels zijn niet van gisteren, maar …

’s Werelds oudste penis zit vast aan een gefossiliseerd mosselkreeftje van 425 miljoen jaar oud. Hij gaat dus al een tijdje mee, onze ‘willy’.

Toch werd de penis pas gemeengoed toen de dieren aan land gingen, zo’n 340 miljoen jaar geleden. ‘Het eitje’ trok zich – door de veranderende omstandigheden – steeds verder in het lichaam van het vrouwtje terug en ja, hoe bereik je als mannetje dan je doel?! Inderdaad, met een piemel!

Niet van gisteren

Piemels zijn dus niet van gisteren, maar ze zijn er ook niet altijd geweest. In het water waren ze niet nodig, behalve bij sommige gepantserde dieren, die elkaar noodgedwongen ‘op afstand’ hielden. Wist je niet hè? En wat je misschien óók niet weet:

Inktvissen hebben geen piemel maar een ‘paringsarm’. (Inktvis *hartje* fistfucking?)

Tuimelaars (ja, die schattige beestjes!) hebben een piemel hebben die kan… ruiken. (En hij ruikt… vis!)

De piemel van de Japanse zwaluwstaartvlinder kan … zien? (Die kant op, díe kant!)

De penis van het vijverdwergduikertje (we vinden hem op de bodem van vijvers, plassen en vennetjes) zíngt om de aandacht te trekken. (“O sole mio!”)

Een krokodillenpiemel ziet er opvallend menselijk uitziet. (Zijn gebit een stuk minder!)

Juffers (soort libellen) hebben een pik als een middeleeuws martelwerktuig: vol weerhaken, scheppen en tangen om het vrouwtje in bedwang te houden en het sperma van een mogelijke voorganger te verwijderen. (SM Juffer?)

De muskuseend heeft een veertig centimeter lange kurkentrekker penis. (Handig. Kan je tijdens de daad een flesje wijn opentrekken!)

Deze schiet met wel 120 km per uur uit zijn cloaca. (Wow!)

De stoere gorilla heeft een penis heeft van slechts drie centimeter. (Dat gebrul is pure onzekerheid.)

De zeepok heeft naar verhouding de langste. 22 centimeter, zijnde dertig keer zijn eigen lichaamslengte! (Zeepok specialist in lange-afstand-relaties?)

De blauwe vinvis heeft de grootste. Zo’n 2,5 meter! (Wil ik niet eens aan dénken!)

Mannelijke fruitvliegjes hebben gif in hun sperma. Dit doodt andermans zaad en maakt de vrouwtjes zo misselijk maakt dat ze geen zin meer hebben in seks met ander mannetjes? (Daar mag de Stichting Huiselijk Geweld ook wel eens op af!)

Veel reptielen zijn uitgerust met een hemnipenis, een gesplitst geslachtsdeel waarvan ze de linker- en rechterhelft afwisselend kunnen gebruiken. (Iene, miene, mutte…)

Een hemnipenis komt een enkele keer ook voor bij mensen (handig als wilt sandwich-en…  althans, denk ik).

Deze en andere leuke wetenswaardigheden op het gebied van paren en alles wat daarbij komt kijken, vind je in het boek “Het Beest in Ons” – liefdeslessen uit het dierenrijk van Dagmar van der Neut.

Meer lezen? Op www.esthervuijsters.nl ga ik verder met het testen van de Airfyer!

De foto is van de Japanse zwaluwstaartvlinder en ik vond hem hier.

DIVORCE en de kokende mannen

David kan het uitstekend, maar Joris heeft toch liever dat een vrouw het doet. Boudewijn kan het niet en probeert er onderuit te komen. En als hij het dan tóch een keer doet, dan vindt niemand het lekker….

Mannen koken minder vaak dan vrouwen, maar als ze koken zit er wel meer uitdaging in.

Bij ons thuis is van die uitdaging niet zoveel te merken – alhoewel hij héérlijke pizza’s maakt is Paul bepaald geen ‘keukenprins’  – maar het schijnt echt zo te zijn. Niet voor niets zijn de meeste topkoks mannen en duiken de heren en masse de keuken in voor de uitgebreide(re) diners!

Snelle winst

Het is wel te verklaren. Vrouwen zijn zorgzamer ingesteld, koken vaker en meer op de automatische piloot. Mannen gaan voor de snelle winst. Ze willen wel koken maar ze moeten er wél mee kunnen scoren. Bijvoorbeeld als er vrienden komen eten of met de feestdagen. Ze laten zich ook minder leiden door het idee dat eten gezond moet zijn.

Minder seks

Daarnaast wordt koken meestal niet als erg mannelijk ervaren. Onderzoek wijst zelfs uit dat mannen die regelmatig iets in het huishouden doen (koken, wassen) minder seks hebben dan hun ‘luie’ soortgenoten. Daar ligt natuurlijk een eeuwenoude overlevingsstrategie aan ten grondslag (lees ik in het boek Het beest in ons, van Dagmar van der Neut) maar het helpt niet mee om vriendlief achter het aanrecht te krijgen.

KOOKbier

Een poging om de mannen tóch de keuken in te krijgen werd gedaan door Janneke Pieters die het KOOKbier bedacht. Een ‘pakjesvervanger’ in de vorm van bier om mee te koken. Gezonde (en vooral simpele) ingrediënten erbij en voilà, een kind kan de was doen (want die gaan de mannen er natuurlijk niet óók nog bij doen). Geschikt voor drukke, vrijgezelle mannen en voor mannen die door hun vrouw de keuken ingeschopt zijn.

Toetje!

KOOKbier dus. Vast best lekker. En makkelijk. Iets voor Paul misschien. En voor Boudewijn. Maar we zitten nog wel met dat stukje van die kokende mannen en minder seks. KOOKbier of niet, dat scoort niet goed in de meeste huishoudens! Misschien dat Janneke daar ook iets op kan verzinnen? Een speciaal toetjesboekje voor vrouwen wellicht? Iets met aardbeien, room en blote navels?

Foto vond ik hier! Op Esthervuijsters.nl vandaag: even uitrusten!

Deel dit bericht vooral op Facebook!

Regelmatig hoor ik ouders klagen over het feit dat ze hun eigen kroost voorbij zien komen op Facebook, terwijl het kind in kwestie nergens vanaf weet. Hoe dat kan? Simpel Het kind is erop gezet (of getagd) door andere ouders.

“Ik dacht dat ze gewoon een foto maakte!”

Rare ontwikkeling

Een rare ontwikkeling. En ik begrijp heel goed dat ouders dat vervelend vinden. Ik zou het niet in mijn hoofd halen om zomaar andermans kind zomaar op Facebook zetten. Sterker nog, ik vraag zelfs toestemming aan mijn eigen kinderen om foto’s te mogen plaatsen of een blog over ze te mogen schrijven. Want niet alleen óuders vinden het vervelend, ook het kind zelf wordt er ook niet altijd even blij van.

“Marja en Marietje lekker saampjes knus in het grote bed!”

Exposuredrang

Maar kennelijk zijn er dus ouders die de vriendjes  van hun kinderen te pas en te onpas laten meegenieten van hun exposuredrang. Laatst nog, hoorde ik een verhaal over een meisje dat met een vriendinnetje naar het zwembad was geweest, had die moeder gewoon een filmpje via Vine op Twitter! Daar zou ik ook écht niet blij van worden. Mijn kind trouwens ook niet.

Ouders opvoeden

Kijk, dat we kinderen moeten ‘opvoeden’ wat betreft social media, dat weten we nou onderhand wel.  Ik spraak laatst nog weer een vrouw die bezig was met het opzetten van een cursus social media voor kinderen. Hartstikke goed natuurlijk, dat we ons van het ‘gevaar’ bewust zijn. Maar misschien moeten we onderhand ook eens serieus gaan nadenken over ‘dat andere’ gevaar: de ouders!

Attentie buurtpreventie

Echt, ik geloof onmiddellijk dat het allemaal met de beste bedoelingen gebeurt – het is gezellig en dat wil je laten zien –maar ik geloof dat het tijd wordt om niet (alleen) onze kinderen, maar ook elkáár een beetje in de gaten te gaan houden.

Deel dit bericht vooral op Facebook. Er wordt niemand in getagd.

Foto is van hier en op www.esthervuijsters.nl staat vandaag mijn ultieme verjaarscadeau!

De wereld in 2050

We gaan een gitzwarte toekomst tegemoet, dat kan niet anders, aldus een recent artikel in NRC Next.

The Circle

Het is niet de mening van de schrijvers, staat verderop in het artikel, maar het beeld dat wordt geschetst in de boeken (zoals The Circle van Dave Eggers) en films (Elysium met Matt Damon). De schrijvers nuanceren: “Je zou er bijna door vergeten dat er misschien wel een minder duistere, of zelfs betere versie van de wereld zoals we die nu kennen in het verschiet ligt.”

De wereld in 2050

Het artikel in NRC next is geschreven naar aanleiding van de presentatie van een onderzoek naar de wereld in 2050. Stichting Toekomstbeeld der Techniek (STT) (gefinancierd door bedrijven en de overheid) ‘voorspelt’ problemen maar ziet ook kansen! Als we ouder worden kunnen we langer werken, robots nemen niet alleen werk over maar creëren ook werkgelegenheid. Niets is onoverkomelijk. Als we het grote verband maar zien.

Mijnbouw op de maan?

De schrijvers van het artikel in NRC Next zetten vraagtekens bij de uitkomsten van het onderzoek. Wat levert het op? In eerdere onderzoeken van STT is over nieuwe ontwikkelingen gesproken die nu al beteugeld moeten worden. Mijnbouw op de maand had er in 2000 wel zo onderhand moeten zijn, iemand daar al iets over gehoord?

Het jaar 1 voor Christus

De toekomst kent vele facetten en blijkt lastig te in kaart te brengen. De wetenschap is niet van gisteren en wie roept dat het misgaat met ‘de jeugd van tegenwoordig’ moet weten dat Ovidius hetzelfde al zei  in het jaar 1 voor Christus. Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst, hebben we toch nog iets geleerd van de bankencrisis.

Lekker vaag

Met de Horizonscan 2050 wil STT vooral ‘bedragen aan het maatschappelijke debat over toekomst’. Ze zijn geen ‘voorspellers’, de publicatie schets ‘mogelijke’ toekomstbeelden. “We weten niet hoe Nederland er in 2050 uit ziet.” En: “De toekomst is onzeker; open maar niet leeg.” Onze toekomst zal mede bepaald worden door de grote maatschappelijke uitdagingen die nu voor ons liggen. Tjonge. Deze ‘mogelijke’ toekomstbeelden kan mijn dochter van elf ook nog wel bedenken.

“Als er iets is dat het verleden leert is het dit: ga door. Ga door en maak van de toekomst nog meer verleden.” Schreef Herman Brusselmans. Ik zeg meer geld naar schrijvers. En iets minder naar vage onderzoeken.

Plaatje vond ik hier. Meer lezen? Op de hoogte blijven van leuke acties? Like mijn Pagina op Facebook!

DIVORCE en de echtscheidingsmediator

Elke week op Vrouwonline een onderwerp uit Neerlands populairste dramaserie. Vandaag: Boudewijn en Sophie bezoeken een echtscheidingsmediator!

Er kan nog meer bij!

Alsof zo’n scheiding nog niet vervelend genoeg is. Komt er ook nog een derde partij bij! Eentje die zich erover buigt wie wanneer de kinderen heeft, en waar het geld heen gaat. Bij Boudewijn en Sophie uit DIVORCE is er geen sprake van ruzie, maar toch gaan ze naar een mediator. Mediation is dan wel niet verplicht, het is wel handig als je bij een echtscheiding alles ‘gewoon goed’ wil regelen.

Zwarte lijst

Maar dat niet elke mediator het ‘gewoon goed’ regelt, is wel duidelijk. Op internet vind je zelf sites met ‘zwarte lijsten’. Ik lees over mensen die de rekening voor de mediationtraject al voldaan hadden en daarna nooit meer iets hoorden, partners die samen een rechtszaak moesten aanspannen tegen de mediator – ook fijn – en mediators die er met één van de cliënten vandoor gingen.

Jij mag alles hebben

Paul zegt altijd: als wij uit elkaar gaan, dan mag jij alles hebben. Hij hoeft niet naar een mediator. Maar dat zegt hij nu. Hoe zou zoiets gaan als we zo’n ruzie hebben dat we elkaar niets meer gunnen? Is er een oplossing waarbij mediation niet nodig is? Ja. Volgens deze site is het verstandig om je scheiding al tijdens je huwelijk te regelen.

“Komt grof over is het niet? Toch is het waar. Als je van te voren al afspraken met elkaar maakt over hoe alles bij een eventuele scheiding geregeld moet worden, dan is de scheidingsprocedure uiteindelijk niets meer dan dat. Een procedure. “

Dood ga je toch wel!

Leuk bedacht, maar wie doet zoiets? Je uitvaart regelen oké. Dood ga je toch wel. Prima, zo’n lijstje met do’s en don’ts in de la. En geld wegzetten voor later, goed idee. Want later komt zeker! Testament? ? Toppie! Maar om nou alvast tijdens je huwelijk de hoogte voor de alimentatie vast te stellen? Nee. Voelt toch als een motie van wantrouwen.

(On)realistisch?

Ik begin er in elk geval niet aan. Hoe onrealistisch ook, ik ga er vanuit dat wij altijd bij elkaar blijven. En zo niet, dat lossen we dat samen op. En komen we er niet uit, tja, dan ga ik toch maar gewoon op zoek naar een goede mediator. Gelukkig zijn die er ook genoeg, getuige de positieve verhalen op internet.

En jij? Zou jij het doen? Tijdens je huwelijk je scheiding al regelen? Of ken je misschien iemand dat dat gedaan heeft.

Meer lezen? Op www.esthervuijsters.nl testen we vandaag….. de Airfyer van Philips! 

Ben jij 100% vrouw? Doe de test!

Mijn vorige column – over de viezigheid van single mannen – maakte nogal wat los.

Op Twitter, Facebook en via de mail ontstonden hele discussies. Zelfs op het schoolplein werd ik erop aangesproken. De reacties varieerden van bijval tot verwensingen. Tja. Zoals Sylvia Witteman altijd zegt: “Iemand moet die stukjes schrijven.”

Stigmati-huh?

Eén reactie sprong eruit. Volgens een facebookvriend ben ik namelijk véél te veel bezig met stigmatiseren. Dé man en de dé vrouw bestaan tegenwoordig niet meer en ik schijn daar niet aan te willen. Als ‘bewijs’ voerde hij mijn songfestivalcolumn aan, waarin ik mijn aversie tegen de Conchita’s van deze wereld laat blijken.

Ontvrienden

Nou snapt iedereen (behalve dan die facebookvriend die mij nu waarschijnlijk gaat ontvrienden) dat ik in mijn stukjes wel eens overdrijf. De waarheid is per definitie saai en altijd maar nuanceren is ook zo verantwoord. Ik ben geen krant en ook geen opinieblad, ik ben een blogger. En die nuanceren nou eenmaal niet. Althans, meestal niet.

Verschillen M/V

Maar los daarvan vind ik écht dat er nog steeds grote verschillen zijn tussen mannen en vrouwen. Op het gebied van huishouden, klussen en ruziemaken. Misschien valt het mij gewoon op, omdat ik met een échte man samenwoon (zo een die opgewonden raakt van gereedschap en spiritisme ‘gelul’ vindt) én omdat ikzelf natuurlijk een echte vrouw ben.

Ben jij 100% vrouw?

Het laat zich tegenwoordig trouwens ook vrij makkelijk testen, wist je dat? Klik maar eens hier om naar de site van Quest te gaan. Quest heeft namelijk een seksetest ontwikkeld waaruit blijkt of je een echte man of een echte vrouw bent. De vragen houden allemaal verband met elkaar en de verschillende facetten van gendergelijkheid worden goed belicht.

Even slikken

De uitslag was echter toch even slikken voor mij, ik bleek niet 100% vrouw! Dus als je het niet erg vindt, dan ga ik nu even een paar schoenen kopen om mijn vrouwelijkheid extra te benadrukken. Kan jij ondertussen mooi even de test maken. Laat je mij de uitslag weten?

Paul scoorde overigens 100%. Maar hij is dan ook een échte man. Dus heeft hij vást vals gespeeld.

Foto vond ik hier.

Meer lezen? Op Esthers Blog (klik) staat weer een nieuwe boekrecensie en je kan een superleuke armband van Jolly’s winnen!

DIVORCE en het mannenhuishouden

Elke week op Vrouwonline een onderwerp uit Neerlands populairste dramaserie.Vandaag: vrijgezelle mannen en het huishouden!

Drie mannen in één huis, dat kan niet goed gaan. En inderdaad. Dat gaat het ook niet. Schoonmaaktechnisch dan. De boeken met poetstips mogen je dan tegenwoordig om de oren vliegen, op de mannen heeft het geen enkele effect.

Elk half jáár?!

Een vrijgezelle man maakt gemiddeld één keer per zes maanden de wc schoon. Denk daar maar eens aan als je weer eens bij ‘hem’ op de bril neerzijgt. In de douche is het niet veel beter. Deze wordt volgens onderzoek om de 7 a 8 maanden schoongemaakt. En dat is dan een gemiddelde! Ik had ooit een vriendje dat van mening was dat hij de badkamer sowieso wel kon overslaan. “Zo’n douche maakt toch in feite zichzelf schoon?!”. Tja…

“Single mannen tussen de 18 en 25 jaar zijn het ergst. Meer dan de helft van hen wast de lakens eens per kwartaal.”

Ook wat de gebruikte producten betreft gaat het vaak mis. Bij gebrek aan beter maken de meeste mannen hun huis schoon met… afwasmiddel. Van de ondervraagden wist de helft niet eens dat er speciale reinigingsproducten voor badkamer en keuken bestonden, laat staan dat ze iets in huis hadden.

Trucjes kennen ze wel!

Waar mannen dan wél weer handig in zijn is het bedenken van trucjes. Zoals deze, die ik van een mannenforum heb geplukt: “Beetje vrijgezelle vent gaat lekker op zijn werk schijten, dat bespaart bovendien water.” En de keuken wordt ook niet vies want ze eten bij voorkeur afhaal. Of ze eten bij hun moeder.

Verhufteren

En over moeders gesproken, de mannen Divorce hebben er ook eentje achter de hand. Hetty, de moeder van Joris. Hetty komt elke dag een paar uurtjes poetsen & puinruimen. Goed geregeld. Totdat Joris het aan de stok krijgt met zijn moeder. Mams is boos en komt niet meer. De mannen verhufteren waar ze bijstaan.

Flodder

In plaats van zelf de stofzuiger ter hand te nemen, bedenken de mannen een plan. Met een limousine, champagne én een stripper wordt Hetty in de watten gelegd. Sorry sorry sorry, roepen ze de heren en na dit ontroerend mea culpa haalt moeders haar hand over haar hart. (“Het blijft toch je kind hè?” zoals ma Flodder het zo mooi kon zeggen.)

Eind goed al goed. Eh. Schoon.

Meer lezen? Kijk op www.esthervuijsters.nl.

Year of the bush III “Baardvrouws”

Vroeger hadden we Sinéad O’Connor. Die was cool, met haar kale kop. Nu hebben we Conchita Wurst. Die heeft lang haar en een baard. Wat ging er mis?

Lady Gardens

Wat er mis ging was dat Emer O’Toole in The Guardian The Year of the Bush voorspelde. Ik schreef daar al eerder over (lees YOTB I en YOTB I). Over harige trends en Cameron Diaz, die riep dat haargroei niet voor niets is. En dat afscheren zoiets zou zijn als zeggen dat je je neus niet nodig hebt.

Opgeschoven haargrens

En het bleef niet bij welig tierend schaam-, been- en okselhaar. Het scheren, epileren en harsen ging volledig in de ban en sommige haren moesten zelfs verléngd worden. Hairextentions, wimperextentions en de nieuwste trend: brow-extentions! Miley Cyrus zette de toon en wij volgen trouw.

Haartje gekrenkt

Maar blijkbaar kan er nog meer (haar) bij. Want waar de Russen thans massaal hun baard afscheren om hun onvrede kenbaar te maken, stemde West-Europa afgelopen zaterdag tijdens het Eurovisie Songfestival massaal op ‘de vrouw met baard’. (Die overigens dan wél weer haar oksels had geschoren, wat ik niet heel erg consequent vind!). Een statement, een persoonlijke boodschap. Mooi hoor. Maar kom op. Met een báárd?! Dat ziet er toch niet uit?!

Baardvrouws

Op Twitter vlogen de grappen je om de oren. “Sturen wij volgend jaar Tante Es?” “Het is doorgestoken baard dit!” en: “Ilse is beter maar het is niet baardig om dat te zeggen!” Ook de foto waarop “Conchita” in een doorschijnende jurk voor het raam staat, trok veel bekijks. Terecht want grappig.

Scheer je weg!

Ik was één van die ‘kritische’ twitteraars. Ik heb niets met zijige vrouwen met baarden. Ik vond het liedje niet leuk en ik vind het belachelijk dat het songfestival is gewonnen door ‘een statement’. Enige voordeel van de ‘tolerantie’ in dezen is dat niemand mij kan verbieden eerlijk te zijn over wat ik van Conchita en haar aanstellerige baard vind.

Afijn. Het mag duidelijk zijn. Wat mij betref is The Year of the Bush nu definitief doorgeschoten. Kappen en ontbossen die handel. Misschien ooit opnieuw beplanten maar nu even niet. Sinéad moet terugkomen.

Ik ga in elk geval alles nú afscheren. Ook een statement. (Nou oké, mijn hoofdhaar niet dan.)

Meer lezen? Op www.esthervuijsters.nl vandaag een hilarisch artikel over #verspreekuur

Foto is van site The Guardian, zie link naar artikel.

De stress die ik dagelijks ervaar is er niets bij!

Een drukke baan, een eigen huis én een paar opgroeiende kinderen. Ik heb het af en toe best zwaar. Tel daar een eigen bedrijf(je), de mantelzorg voor mijn huisdieren én een hang naar perfectionisme bij op en een burn-out ligt op de loer.

Mijn stress is er niets bij

Maar. De stress die ik dagelijks ervaar is niets, ik herhaal NIETS vergeleken bij de druk die momenteel op mijn oudste dochter (11) ligt. Zij moet namelijk over twee weken ‘op’ voor de entreetoets. En hoewel ze pas in groep zeven zit – en alle wegen nog open liggen – hangt er om die toets zó’n aura van onomkeerbaarheid dat zelfs ík er buikpijn van krijg.

“Vanavond inschrijven voor de avond4daagse!”

“O nee! De avond4daagse is in dezelfde week als de entreetoets!”

 

“Wanneer vier ik mijn kinderfeestje?”

“Niet díe week hoor! Dan hebben we de entreetoets!”

Entreetoets.

Het woord zoemt door al dagen door alle gangen en kamers. Ik hoor het ook van andere ouders. Met de regen van de afgelopen dagen lijken de lentekriebels definitief te zijn weggespoeld. Ze hebben plaats gemaakt voor een heel ander soort kriebels. Zenuwen. Knoop in je maag. Faalangst. Als ik het maar goed doe.

Wie maakt wie nou gek?

Ze mogen snoep mee voor tijdens de toets (snoep? Huh?) en ze moeten zich tussendoor goed kunnen ontspannen. Want mán als je dít verknalt… Leuke dingen doen. De bioscoop, riep Liz al, en ‘uiteten’. Wel ja. We gaan een toets maken hoor, niet naar een Russisch strafkamp?! De vraag die ik mezelf steeds vaker stel: wie maakt wie nou gek?

Overspannen

Het komt op mij nogal overspannen over. Bijlessen voor de entreetoets, second opinion via de psycholoog, er zijn zelfs speciale softwarepakketen te downloaden om een kind voor te bereiden op de toets (met wekelijks rapport én een ouderapp). Nog even en alle ouders moeten op cursus vanwege de entreetoets!

Het is maar een toets…

Natuurlijk wil ik mijn kind helpen. Maar volgens mij doe ik dat het beste door een beetje te ontspannen. Door te zorgen dat mijn dochter onbevangen en zonder stress de klas in gaat. “Het is maar een toets”, zeg ik. “Maar als jij een flesje water wil meenemen, dan moet je dat lekker doen!”

Snoep krijgt ze in elk geval niet mee. En ook geen Valdispert. Een kus kan ze krijgen. En de verzekering dat  haar ouders alle vertrouwen in haar hebben.

Meer lezen? Op www.esthervuijsters.nl kan je meedingen naar een speciaal voor jou samengesteld verwenproduct!